ASSUME

hmm... kat sini nak story skit pasal satu kisah ni... ada la satu hari tu kn, mase bulan pose... aku nak g berbuka pose... tapi tak tahu nak buka kat na... then, da2 nak dekat kul 7.15 camtu(dekat nak buka da)...

s : kite nak buka kat ne nih?

a : ntah... x kesah... ikut la, saya ok je...

s : hmm... sy pun x kesah... decide la... da nak dekat buka da ni...

a : hmm decide la... t saya decide awak tak suka plk...

s : haishhhh...

lalu kat sebelah restoran tasek raban

s : ha... makan kat sini nak... makan ikan bakar? sedap gk...

a : hmm saya ok je... asal makan sudeyy ;)

s : alamak... ramai nye orang... cam da penuh je... tak nak la...

a : la... pulak... ok. kte assume penuh k... (sambil pusing balik kete)

s : hmm... kte nak mkn mana ni ye?

a : hmm... ntah la... mana-mana pun xpe... decide la awak...

lalu pulak kat sebelah restoran sabar menanti

s : haaa... sini pun cam ok je awak... nak??

a : hmm... boleh gak...

s : ish... banyak nye kete... cam kena tunggu lama je awk... huhu...

a : ouh ok... kte assume lagi ramai orang k...

baru terperasan saya diperli rupenye di situ... hah... pastu bermulalah saat saya ditazkirah oleh 'a'... awak tau x... sikap suke meng'assume' ni tak baik tau... kalo awak asyik assume je, tanpa memastikan keadaan sebenarnya, sampai bila2 pun awak tak kan dapat makan kat mane2... (ok... aku da terdiam bila diceramah bebas ;p). cube awk bayangkan k,kalo diaplikasikan dalam event... awk dalam 1 department ni assume kerja ni adalah kerja department tu... department tu pulak, sebaliknya... kalau dua2 saling assume ni bukan kerja dyrng, camna event tu nak gerak? mesti datangkan masalah kan later on... tul x??

saya pun menjawab...

s : ye2... betul tuan... (sebenarnye da termalu sendiri time tuh... haha)

a : x... saya bukan nak marah... cuma nak btau je tindakan awak tu salah...

s : ok2... saya pahamm ;)

a : ok2... nak makan kat ne ni??

s : hmmm... tasek raban la... (sambil termalu sendiri sebenarnya... hahaha)

a : ok... akhirnye...

s : hahahahah...

ok... 2 la pengajarannya... jangan suka meng'assume' k... bak kate pak cik, tak baikk ;)